Yıllar geçip de olgunlaştıkça, yemek pişirmek benim için daha da çok anlam ifade eder hale geldi. Sanırım Akdenizli olmanın en güzel özelliklerinden biridir bu. Birilerinin senin için özene bezene; özlediğin, hasret kaldığın, sevdiğin, kokusunun burnunda tüttüğü, tadının damağını okşadıgı yemekleri yapmak için uğraştığını bilmek,öyle hoş bir histir ki,bu sevgi dolu yemek kokusu insanın kalbini öyle güzel okşar ki…Bunu bildigim için öyle severim ki bizim bu yemek etrafında dönen sevgi çemberimizi.Yemek yerken bile yemekten konuşabilme kabiliyetimizi ve yaptıgımız çogu yemekte, acıyı bu seferde çok abarttıgımızı konuşmayı.Yemegi yerken,eşimin" aşkım bir tutam da ,sevgi mi ekledin sözcügünü"öyle mutlu olurumki ,işte o sözü duyunca, mutluluktan mest olurum..
Yediklerimizden kıyafetlerimize sıgmaz hale gelir; şikayet etmeyiz. Aslında ederiz de, gülerek ederiz; çünkü ertesi gün yine aynen aynı iştahla, yemeye devam edeceğimizi biliriz.Bunun içinde her ne kadar ,hergün 1 saat yürüsemde evlendigimdeki kiloya kavuşmak sanırım benim için hayalden öteye geçemiyecek….
Sizinde ,yemeklerinizde o bir tutam sevginın her daim var olması,hiçbir zaman eksilmemesi dileklerimle….
Sevgiyle kalın...
CEMİLE OKŞAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder